Lieve Jordens bedanken.

 

Antwerpen 2 maart 2019

Beste Lieve,

Hier staan we dan, wat verweesd, we zijn verplicht om afscheid te nemen van jou en diep in ons hart willen we dat niet. Je was zolang één van ons, en dan komt het gemis hard aan. Ik weet dat de groep je heel graag mag en een warme dankbaarheid voelt voor alles wat je voor hen deed. Tegelijk hebben we allemaal een zeer diep respect voor jou als persoonlijkheid, als mens en als voorzitter. Ik hoor regelmatig dat jij terug vrede en rust bracht in de ADR.

Als ik voor mezelf spreek, dan voel ik dat ik met een grote leegte zal achterblijven. Je hebt me begeleid van in het begin en zo leerde ik het landschap van AA beter kennen. Jij was al zo lang verweven met AA dat ik vermoed dat het een deel van jezelf geworden was. Je was al heel lang beheerder A en kende dit door en door.
Je nam het voorzitterschap over in woelige tijden en al gauw had je de gemoederen kunnen bedaren en kreeg je een seriniteit in de gelederen. Proficiat: dit is één van je grootste verdiensten.

Wat heb ik van jou geleerd?
Ik zag een zeer tolerante voorzitter die met iedereen overweg kon, naar de persoon in kwestie luisterde, maar nooit een mening opdrong. Je moedigde de mensen aan om zelf de netelige situatie aan te pakken om tot een goede verstandhouding te komen.

Ik zag telkens opnieuw hoe jij de mensen eerst liet uitpraten, maar als het te uitgebreid werd, of als het dreigde uit de hand te lopen was jij daar als kalmerende moderator met je "wereld"beroemde vraag: is dit goed en relevant voor AA? Moet dit hier, op deze raad besproken worden? Of is het iets voor de meer doelgerichte dienst, om op hun agenda te zetten. Zo bracht je steeds orde op de ADR.

Ik zag een kei in de afsluiting van een landdag of een conferentie: in een paar zinnen kon jij de essentie van het hele gebeuren samenvatten en conclusies geven waar ik dan dagenlang nog mee bezig was, omdat ze zo bezield waren.

Ik zag een zeer gemotiveerde medewerker van COI. COI was je zorgenpaardje.
De laatste tijd was er wat turbulentie omdat er veel beweging was. Je moedigde aan dat het tijd was om hier verdieping in te brengen. De boodschap van de laatste COI-dag was voor jou een motto geworden: een onveranderde boodschap te brengen in een veranderende wereld. Je schuwde hier niet de veilige wegen te verlaten en vroeg de hulp van een expert in zelfhulpgroepen. Peter Gielen. Hij wilde hier mee over nadenken en meewerken om jullie, COI mensen, met raad en daad bij te staan. Zo konden er kleine aanpassingen en vernieuwingen ontstaan. Ook hier een dikke Proficiat. Het getuigt van moed en vertrouwen om dit tot stand te brengen. Ik heb begrepen dat jij je geëngageerd hebt om nog deel uit te maken van wat je begonnen bent: de nieuwe werkgroep rond het doornemen en eventueel aanpassen van werkmateriaal voor COI mensen. Daar zie ik weer die passie om iets wat je begint tot een goed einde te brengen. Anders voelt het zo "onaf" voor jou.

Toen jij me meedeelde dat je besloten had je mandaat niet langer te verlengen en mij vroeg om de fakkel over te nemen, overviel mij een schroom: ik ben er nog niet klaar voor, ik moet nog zoveel leren. Ik heb echt heel lang getwijfeld: de voor- en nadelen afgewogen. Kan ik deze taak tot een goed einde brengen: jij hebt zoveel veranderd voor AA, gewoon door je persoonlijke inbreng. Ga ik dit niet stuk maken door stuntelig gedoe?? Je verzekerde mij dat ik nog altijd kon rekenen op je steun als ik het nodig heb. Toen Yvan zich kandidaat stelde als beheerder A, voelde ik dat we op dezelfde golflengte zaten en besloot ik om samen met Yvan de uitdaging van voorzitter aan te gaan.
Vandaag wil ik jou geruststellen, ik wil jouw boodschap samen met Yvan verder uitdragen en op dezelfde wegen verder gaan... namelijk: een onveranderde booschap in een veranderende wereld.

Voor jou Lieve wens ik samen met de hele AA-gemeenschap veel geluk en creativiteit.
Je staat aan het begin van een ander leven: een leven vol geluk. Zelfs al zijn er hindernissen op de weg, een op te lossen probleem, een onbeëindigd project, nog door te brengen tijd... Altijd is er wel iets, maar het zijn juist deze hindernissen die het leven uitmaken. HET GELUK IS DE WEG, MAAR GEEN BESTEMMING. Er is niet veel nodig om ieder klein moment te appreciëren en het te beschouwen als één der beste momenten uit je leven. Persoonlijke groei is andere dingen doen dan die je reeds beheerst. Daar ben jij een kei in. Er is nog zoveel te "doen". Het leven heeft zijn eigen verborgen krachten, en die kun je alleen ontdekken door te leven. Benut je talenten optimaal, want je bent nog lang niet uitgeblust. We wensen je nog een heel boeiend en uitdagend verder leven.
Tot slot wil ik je bedanken in naam van alle AA'ers, voor al de tijd en energie die je ons geschonken hebt. Wij zullen je heel erg missen, maar vooral in dankbaarheid aan je denken en de goede herinneringen koesteren.

Denise Schellens