De medische wereld, gaande van huisarts tot verpleegkundigen en psychiatrische ziekenhuizen is reeds lang een belangrijke partner voor AA. Zij delen immers de bezorgdheid om de gezondheid en het welzijn van hen die te kampen hebben met alcoholisme.
AA benadert het alcoholisme als een voortschrijdende fysische en psychische ziekte.
De alcoholisten zoals zij gekend zijn bij AA blijken het vermogen om hun drinken onder controle te houden verloren te hebben.
Ontkenning van het probleem is symptomatisch voor alcoholpatiënten. Ze hebben de neiging ontwijkend te reageren wanneer ze ondervraagd worden over hun drinken. De geneesheren en de verpleegkundigen zullen vaak niet kunnen vaststellen dat alcoholisme achter deze ontkenning verborgen wordt.
De patiënten kunnen zich verzetten tegen elke suggestie dat er sprake zou zijn van alcoholisme, evenals tegen het aanraden van AA als laatste reddingsmiddel.
Geneesheren ervaren zelden dat hun diagnose verworpen wordt. Slechts weinige hebben bijvoorbeeld te horen gekregen 'ik ben geen suikerzieke'.
Wanneer nochtans de arts een diagnose van alcoholisme stelt, zal de alcoholist(e) vaak antwoorden: "Ik drink niet zoveel" of excuses vinden voor zijn of haar drinken.
Geneesheren kunnen zich hieraan verwachten en erop anticiperen. Rationalisatie en ontkenning maken deel uit van de ziekte van het alcoholisme. Het aanvankelijk verwerpen van AA is ook een deel van het ontkenningsmechanisme.
AA-leden die hun ontkenning doorbroken hebben en de schade van hun drinken onder ogen hebben gezien, zijn bijzonder geschikt om anderen te helpen deze ontkenning te doorbreken.
"Het is te religieus"
AA biedt eerder een spiritueel levensprogramma. AA verwijst naar een 'Hogere Macht' en naar 'God' zoals ieder van ons
hem opvat, maar propageert geen enkel godsbeeld of religie.
'Ik wil mijn ziel niet blootleggen tegenover andere mensen'
Alleen zij die dat willen, spreken op een AAvergadering; dit is een belangrijk AA-principe.
'Ik wil geen hoop verliezers ontmoeten. Het is te deprimerend'
AA toont winnaars, in de zin dat de meeste leden stabiel nuchter blijven.
'Ik wil niet dat iedereen weet dat ik drink'
Anonimiteit is en was altijd de basis van het AA-programma. Niemand heeft het recht de anonimiteit van de andere leden te doorbreken,
waar en wanneer dan ook.
Wereldwijd draagt AA met succes bij tot het herstel van ontelbare drankzuchtigen.
Ondanks de anonimiteit van de individuele leden kreeg AA publieke belangstelling en sympathie. De eenvoudige boodschap dat alcoholisme een ziekte is en de optimistische verklaring dat deze ziekte een halt kan toegeroepen worden, hielp het stereotiepe beeld en het pessimisme hierrond verdwijnen.
Dr. M. Glatt, psychiater, adviseur en vicevoorzitter van de "Medical Council of Alcoholism� in Groot-Brittani" schrijft in zijn boek "The alcoholic and the help he needs":
"Herstellende alcoholisten die bereid zijn vrijuit te spreken en vragen te beantwoorden omtrent hun ervaring, verschaffen een levend bewijs voor het feit dat vele alcoholisten kunnen herstellen. Zulke besprekingen met herstellende alcoholisten zijn zeer dikwijls een 'openbaring', evenals een les die de professionele hulpverlener niet vlug vergeet."
Dr. Glatt deed zijn ervaring op door het bijwonen van "open AA-vergaderingen".
Dit is een uitstekende manier gebleken om de werking van AA te leren kennen en aan te voelen.
Buiten de directe hulp biedt AA continue steun die zovele alcoholisten van onschatbare waarde vinden.
Studies wijzen uit dat vijftig procent van de ondervraagden AA noemen als de voornaamste hulpbron voor mensen met drankproblemen.
AA-Vlaanderen met meer dan 300 actieve groepen is 24u op 24u bereikbaar op een centraal nummer: 078 05 27 27. Eén telefoontje is voldoende om hulp te krijgen.
Ook medici kunnen contact nemen en een afspraak maken terwijl de pati�nt nog in de spreekkamer is. Het is wenselijk, maar niet verplicht, dat een ander AA-lid de patiënt voor de eerste keer begeleidt. De meeste nieuwelingen hebben immers veel vragen. Het meer ervaren lid kan deze beantwoorden en geruststellend werken.