Les

Tja,
Zelfs vele doktoren snappen er niks van !!
Laat staan je ouders !!
Het belangrijkste is dat JIJ het snapt, hé ??
Doe het voor jezelf, kind !!
Laat je zeker door je ouders niet aanpraten dat je wel gewoon wat moet minderen met drinken !!
Kijk, ikzelf was even oud als jij toen ik dronk !!
Moeder: die kloeg maar en kloeg maar, maar begreep er niks van, en hoopte waarschijnlijk dat haar dochter wel eens zou ophouden !!!
Vader: was een hardwerkend zelfstandige die nooit tijd gemaakt had voor zijn kinderen. Die zag wat er gaande was, sloot zijn ogen, tot hij er soms genoeg van had, en mij verbood om nog "uit" te gaan. Dat heeft natuurlijk nooit gepakt !!!
Broer: die wist het wel !! die was kwaad op mij en heeft me van de éne op de andere dag laten vallen, we hebben jaren niet tegen mekaar gepraat !!
Toen ik mij het eerste jaar weer eens bij mekaar geborsteld had en AA gebeld, en er weer een AA'er langs kwam, stelde die mens mijn vader voor om eens naar AL-ANON te gaan !
Amaai ! Had je dat moeten horen !
En dat dat mijn probleem was, en hij had daar niks mee te maken, en moest ik maar zo veel nie gedronken hebben !! Ouders !!!
Nu moet je weten dat alcoholisme 25 jaar geleden toch nog een groot taboe was. Ik was maar een zattekut, tout court !!
Daarom dat ik nu steeds blijf herhalen: Zeg niet zomaar dronkaard tegen een alcoholist !!! Die problemen gaan heus wel verder en dieper dan te veel drinken !!
En mijn vader die dacht er niks mee te maken te hebben ???
Toen besefte ik het wel nog niet, maar nu weet ik dat zij er juist ALLES mee te maken hadden.
Ik had ook alles mee in mijn jeugd (zogezegd), vader was helaas nergens te bespeuren, want hij werkte van 's morgens vroeg tot 's avonds laat !!! Een "warm nest" heb ik nooit gekend. Er werd geen druppel gedronken, maar moeder was nu ook weer niet een toonbeeld van optimisme en levensvreugde !! Er ontbrak iets "wezenlijks" in mijn kindertijd !! Doodgewone ouderliefde heb ik nooit ervaren, ze waren er, elke dag opnieuw, maar een kind heeft echt wel meer nodig dan eten en drinken. Een kusje, een knuffel, dat heb ik nooit gekregen !!!
Laatst las ik: Liefde die je in je kindertijd niet gekregen hebt, kan je nooit inhalen !! Hoe vreselijk waar is dit !!
Nu mag je nog een mooie relatie hebben, of bloemen van kinderen, maar die fundamentele liefde, geborgenheid, dat kan je door niks maar dan ook door niks vervangen.
Waarschijnlijk heb ik de "grote leegte" proberen op te vullen met alcohol.
Pas op, ik verwijt mijn ouders niks, ze waren ook maar een product van "hun" opvoeding !!
Jeugdtrauma's !!! Niet te versmaden als oorzaak van later alcoholisme !!!!
Zoek een vertrouwenspersoon op, een dokter ?
Je hebt je dokter toch wel gesproken over je problemen !!!
Pas op met medicatie !!! Verhoog ze niet zonder toestemming !!!
En, minimaliseer je probleem niet, denk niet dat het bij jou misschien toch nog zo erg niet is door je jeugdige leeftijd.
Eigenlijk was ik al alcoholiste toen ik 12 was. Hoe verklaar ik anders dat ik onmiddellijk dronk tot ik dronken was ???
Ik heb geen aanloopperiode nodig gehad, het is niet zo dat je alcoholist wordt door jaren overmatig en progressief te drinken !!! Sommigen zijn het gewoon. De leegte !!! Alcohol gaf me onmiddellijk een "goed gevoel". Nu nog steeds moet ik nog oppassen voor allerlei verleidelijke "onschuldige" dingen die me een goed gevoel "beloven" te geven, de ultieme invulling van de leegte uit mijn jeugd !!!!
Nog maar eens, zeg nooit zomaar dronkaard tegen een alcoholist !!!!
Allerliefste groetjes terug !!!

(Bron: Lou)